کد مطلب:152394 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:172
شفای چشم سید نعمت الله جزائری، بوسیله ی تربت مطهر حضرت امام حسین
محدث خبیر، سید نعمت الله جزائری قدس سره در شرح حال خویش می نویسد:
«... از كاظمین علیه السلام به كربلا رفتیم... از طرف پایین پای امام حسین علیه السلام قدری خاك برداشتم... آن را به چشم خود كشیدم. از آن روز چشمم قوت گرفت و قدرت بر مطالعه پیدا كرد، بلكه از اولش هم بهتر شد... تا حال هر گاه چشمم ناراحتی پیدا كند، قدری از آن خاك برمی دارم و به جای سرمه به چشم می كشم و این دوای من است». [1] .
ایشان در جای دیگر می نویسد: «مدتی پیش چشمانم ضعیف شده بود، و برای زیارت عرفه زیر گنبد و بارگاه حضرت سیدالشهداء علیه السلام بودم. عده ای از زائران بیرون رفتند و خادمان حرم مطهر مشغول جارو زدن شده بودند. گرد و غبار بلند شد، به گونه ای كه مردمی كه آنجا بودند یكدیگر را نمی دیدند! من و گروهی دیگر چشمان
خود را باز كردیم تا گرد و غبار داخل دیدگان ما رفت و هنوز از حرم بیرون نرفته بودم كه هر دو چشمم روشن شد! و از آن زمان تاكنون چشمانم را معالجه نكرده ام مگر به سرمه كشیدن از تربت مطهر حضرت سیدالشهداء علیه السلام. [2] .
«... از كاظمین علیه السلام به كربلا رفتیم... از طرف پایین پای امام حسین علیه السلام قدری خاك برداشتم... آن را به چشم خود كشیدم. از آن روز چشمم قوت گرفت و قدرت بر مطالعه پیدا كرد، بلكه از اولش هم بهتر شد... تا حال هر گاه چشمم ناراحتی پیدا كند، قدری از آن خاك برمی دارم و به جای سرمه به چشم می كشم و این دوای من است». [1] .
ایشان در جای دیگر می نویسد: «مدتی پیش چشمانم ضعیف شده بود، و برای زیارت عرفه زیر گنبد و بارگاه حضرت سیدالشهداء علیه السلام بودم. عده ای از زائران بیرون رفتند و خادمان حرم مطهر مشغول جارو زدن شده بودند. گرد و غبار بلند شد، به گونه ای كه مردمی كه آنجا بودند یكدیگر را نمی دیدند! من و گروهی دیگر چشمان
خود را باز كردیم تا گرد و غبار داخل دیدگان ما رفت و هنوز از حرم بیرون نرفته بودم كه هر دو چشمم روشن شد! و از آن زمان تاكنون چشمانم را معالجه نكرده ام مگر به سرمه كشیدن از تربت مطهر حضرت سیدالشهداء علیه السلام. [2] .
[1] خاك بهشت ص 116 به نقل از قصص العلماء ص 447، و فوائد الرضويه ص 695، داستانهاي پراكنده ج 1، ص 27.
[2] خاك بهشت ص 116 به نقل از خزانية الجواهر ص 593 - اين قضيه به گونه اي مبسوطتر در كرامات الحسينه ج 1، ص 173، به نقل از «گنجينه هاي قرآن» ذكر شده است.